Ketu Mund te shprehi Poezite Tuaja me te bukura?

GJARPER DO TE BEHEM
TY DO TE RREDHOJ
PO ME TRADHETOVE
ATEHER DO TE KAFSHOJ

Etj Etj me kthe mthash Shkruani je tek e keni temen

TE THEM TE DUA ESHTE PAK TE FAL ZEMREN TIME E KE HAK,,POR ME MIRE TE THEM TE VERTETEN DUA TE JESH E IMJA PER GJITHE JETEN BESOJ SE DO JU PELQEI

albanian e kemi nje teme me pizi ri nga ti shpiem apo here kete here ande

JANE DY ZEMRA QE SHUME DUHEN

JANE DY ZJARRE QE SPO SHUHEN

JANE DY SHPIRTRA QE S'HARROHEN

EDHE NESE KURRE S'TAKOHEN

IT´S ME NA KE BO ME QAJT MI DREQ Te puth buzen qe te flejsh embel,
Te puth syrin qe te shofish enderr,
Te puth faqen qe te ndjehesh mir,
Me 1000 puthje te them naten e mir.

shum here te putha trupin mbreme
me epsh te zjarrte e me mall
u afrova ngadale te te them te dua
hapa syte por ste gjeta prane

Një dorë e vogël dhe e bardhe ledhaton trupin tim,
i cili dridhet nga një prekje e thjeshtë.
Një kub akulli rreshqet mbi gjoksin tënd,duke rrenqethur trupin
Ne një çast një puthje e afshte shijon buzët e mija,
Ne heshtje dëgjohen te rrahurat e zemrës sime.
Një zemër e ndezur flakë qe thërret emrin tënd

Kur malli të ketë marrë
edhe unë mos të jem aty,
mbylli sytë edhe më thirr
se unë do të vi aty.
Kur buzët të janë tharë,
edhe puthja të mungon
hape dritarën e lutju hanës,
se puthjen time ajo ta dërgon.
Kur ti ndjehesh në vetëmi
edhe zemratë qan,
zhytu ne kujtime dhe
mua do të më kesh pranë.
kur ti të me duash
dhe pranë të mos më keshë,
hap dritarën dhe fluturo
se tek unë do të jeshë

Kur mendoj për TY
dhe ethe shpirti lëshon,
mendoj për gjën më të bukur në jetë,
mendoj për dashurinë tonë.
Kur mendoj për sytë e trishtuar
dhe buzët që dridhen pa fjalë,
mendoj për flokët e tua mbi gjoksin tim
dhe zemrat që rrahin pandalë

Une jam i burgosuri yt
Rroj me prangat qe ti me ke vene
Po cudi as qelia sme mbyt
Dhe sme mbyt as dritarja e zene
Kur ti prangat mi hodhe ne mish
Une i putha duart e tua
Eshte rast i pashembullt ta dish
Qe xhelatin ta puth e ta dua
Ky burgim sa do te zgjase se di
I perjetshem do te kisha deshire
Po ti eja me shpesh ne qeli
Te burgosurit tend i vjen mire ( jo krijimi im)

non ho intenzione di lasciarti da solo
non importa quale strada prenderemo
non ho paura di lotare di caminare
tenerti la mano qunado sei indietro
di incitarti nel salire le piu irte salite
no, non ho intenzione di lasciarti da solo
nessunao mi obbliga ma lo faccio
se sentirai dolore camminare tra i cristali distruti
io ti prendero in braccio
se ti saro di aiuto? non lo so non voglio saperlo adesso
forse non lo sapro mai
pero rinuncio a me stesso pur di aiutare te
saro come tu vorrai
forte quando sarai debole
debole quando sarai forte
no non ti lascio solo
perche io ti voglio bene

Larg, Malli kërkon të më afrojë afër teje por larg,
shume largë je .
Syt e mi të përlotur nga pritja e zgjaturë,
buzët e mija të përvluara nga etja ,
e vallë kur do ta shuaj këtë etje ???
Syri të kërkon, s'të gjen ,
vetëm loton dhe pret,
Zemra nuk i beson syrit ,
Qindra , mijëra kilometra largë neshë ,
Për ne nuk ka ndarje , por durim .

E përlotur e fyer me zemrën e coptuar
dashuri e pastër
sonte për ty vuaj!
Krenari e shqyer shpirt i sakatuar
loti s'do pushoj
me vite - me muaj!
Lotët që unë i derdha, ty në shpirt s'të kanë prekur
vaji i shpirtit tim
për ty është një lojë
lulët mbi zemrën time të fyer të vdekur
ikja e pakthim
më vrau më thërmojë!.
Hapu o varri im i ndjenjave të mia
digju shpirti im
flakëve të dashurisë
ai kurrë s'më ka dashtë, e mua po më vret vetmia
zemrën ma mbuloi
hiri i padrejtësisë!
Shkretëtirë e pafund, pa ty më duket jeta
çofsh i lumtur ti
mbi vajin e shpirtit tim
plagë e zemrës time, duke qarë unë mbeta
vdekja m'u afrua
jeta s'ka kuptim!?

lotet zbresin nga syte ngadale por si veme re
buqet vyshken te etura por nuk i ndjejeme
zemera dhemb me denese por se ndjejme
trupi shuhet pak nga pak por sduam ta pranojme
vrasim nje zemer te dashuruar por pa dashur
lendojme nje njeri dhe tregohemi mizore
shuajme nje dashuri por sduam ta pranojme
edhe pse loti rrjedh neper faqen e nxire
edhe pse zemra renkon dit e nate
edhe kjo ndoshta per krenari
mbase per krenari mbase........
shikon para syve si lengon dashuria e jetes tende
dhe kete ti e di mire por se pranon
sheh se si humbet ne erresire
por ke frik ta ndihmosh
sheh si shuet nje dashuri
por preferon te qash
dhe strukesh ne vetvete duke e mallkuar ate
harron qe ne zemer vrave dike
dhe prap vazhdon
vrave dike ne zemer por po vret vetveten 2 fish
se ai eshte vetja jote dhe ti je e atij
kete ti e di shume mire por prap nguron
preferon te vuash vete
se dashurine te pranosh
dhe zemra vazhdon e lengon
syri vazhdon e qan
per nje dashuri qe ti nuk do ta pranosh
(per te gjithe ata qe nuk duan te pranojne nje dashuri ose qe nuk jane te sigurt nese duan apo jo)DEDIKUAR ENGJELLIT TIM

Finché i miei occhi potranno sparger lacrime
A rimpiangere i momenti con te passati,
Finché resistere ai singhiozzi ed ai sospiri
Potrà la mia voce, e un po' farsi sentire,
Finché la mia mano potrà tender le corde
Del liuto sordo per cantare le tue grazie,
Finché lo spirito ce la farà a contentarsi
Di non voler nient'altro ch'esser pieno di te,
Io ancora non desidero morire.
Ma quando sentirò avvizzirmi gli occhi,
La voce rompersi, e la mano impotente,
E la mia mente, in questo viver mortale
Non potrà più mostrar segno d'amore,
Venga la morte, e anneri il giorno chiaro

Andava. La vita s'apriva
Agli occhi profondi e sereni?
Andava lasciando un mistero
Di sogni avverati ch'è folle sognare per noi
Solenne ed assorto il ritmo del passo
Scandeva il suo sogno
Solenne ritmico assorto
Passò. Di tra il chiasso
Di carri balzanti e tonanti serena è sparita
Il cuore or la segue per una via infinita
Per dove da canto a l'amore fiorisce l'idea.
Ma pallido cerchia la vita un lontano orizzonte.
(Dino Campana)

i njejti vend na takon gjithmone
te njejtat fjale i njejti vrer
flasim e flasim si te ishim nje
por as une ste njoh e as ti sme njeh
godet me fjale por fjale qe vret
se di perse asnjehere se kuptova
mbase ke frik mbase ke dhe inat
e cfaj kam une qe ste vi per shtat
mbase je femije ose burracak
se ska shpjegim tjeter
qe sdi te sillesh me grat
provoje njehere se nuk eshte bezdi
uuuuu me fal harrove ke mendjemadhesi
mesohu o mendjemadh se ste bie bishti
se sjane te gjithe si ti njerez te pafytyre

Life it seems, will fade away
Drifting further every day
Getting lost within myself
Nothing matter, no one else

I have lost the will to live
Simply nothing more to give
There is nothing more for me
Need the end to set me free

Things are not what they used to be
Missing one inside of me
Deathly lost, this can't be real
Cannot stand this hell I feel

Emptiness is filing me
To the point of agony
Growing darkness taking dawn
I was me, but now He's gone

No one but me can save myself, but it's too late
Now I can't think, think why I should even try
Yesterday seems as though it never existed
Death Greets me warm, now I will just say good-bye

Në këtë natë pa gjumë vetëm heshtja më shoqëron ,
humbas në kujtimet e mia e zemra ty të kërkon ...
Të thërras ty i dashur e më përgjigjët heshtja:
pra , shoqërohemi ne dy,
heshtja dhe unë ... vetëvetja !...

Shoh hënën në qiell dhe rrezet e saj s'i shkëlqejnë,
unë i lusë ato që ty të të gjejnë ...
E lusë te bukurën hënë një dëshirë të ma plotësojë ,
që të dashurin tim pranë t'ma dërgojë ...

Papritmas hëna u zhduk humbi edhe ndriçimi ,
e unë kisha harruar se po vije agimi .
Agoi mëngjesi kudo zbardhi drita ,
me rrezet e diellit i dashur të më vije të prita!...

Por kotë të prita se ti nuk erdhe ,
e unë mbeta e vetmuar si një zog shtegëtar,
e mbyllur në çerdhe...
Prapë shoqëria e vjetër pritja , heshtja ...
dhe unë ... vetëvetja !...
E unë sërish pyes vetën në vetmi,
vallë , kur do te bashkohemi UNË dhe TI ?!...

Miliona shekuj këngët i këndova
duke të të pritur
i vura notat në pentagramin
e dashurisë
për të hedhur valle
në përjetësi
me shpirtin e njomë përbrenda

Shtatë palë ëndërrat i thura
e ish'thura
nën hijën e mungesës tënde
qielli sikur përgjysmë u qa
merr flakë të gjaktë
ditët i palosa plotë me mallë
në mendje pikturova shpirtin tënd

Mëngjeseve të bardha
duke të pritur
gjurmët e fantazisë më shpjerën
deri te gjokset e guacave
i m'plaka netët e vetmuara
bashkë me margaritarët.

Duke të të pritur vetëm ty...!?

Të thashë të dua, por të gënjeva
Të thashë ndjej atë që s’e ndjeva
Të thashë e di për atë që s’e dita
Të thashë nuk e di atë që e dita!

Të thashë se jam, ajo që nuk isha
Të thashë që kam atë që s’e kisha
Të thashë do bëjë atë që s’e mendoja
Të thashë s’e dua atë që e deshiroja!


E mohova të vërtetën e argumentuar
E pohova gënjeshtrën e vetësajuar
Të ngacmova kur ishe indinjuar
Të lëndova zemrën që e kishe t'plaguar...

A e kuptove përse të kundërshtova
A e kuptove përse të sulmova
Isha e dobët shumë, ndaj gabova
Në munges dije gjithçka shkatërrova.

Tani me vete mendoj edhe përkujtoj
Isha unë ajo apo tjetër forcë më drejtoj
S’mund t’a kthej prapa as kohën as jetën
Për gabimet bërëse dua të rrah vetvetën!

Qetësi gjelbrim,bukuri e rrallë
Mendja fluturimthi rrëmben, kërkon,
pyetje, përgjigje dhe qetësi absolute
asgjë më shumë,
cicërrimë e zogjëve, shpresë
gjeste të buta…,shpirti pushon.

Dielli i verës do të shkëlqejë mbi ty,
dhe Zoti do të ruajë për mua,
do të ruajë për shoqërinë,
për natyrën, për gjithësinë…!

Dhe do shohësh jetën e bukur kudo,
do ta shoh jetën në ty,..,
dhe vdekjes më nuk i frigohem.

Tani ngadalë më duket sikur shkrihem
në shpresë pa kufi,
strukem në gjirin e tij dhe tretëm në dashuri...

Lamtumirë për herë të fundit
Kthe kokën edhe njëherë
Më kurrë s'do të takohemi
As në vjesht e as në pranverë
Lamtumirë kur t'më thuash
Dorën fort shtrëngoma ti
Mos harro t'më vërshtrosh
Edhe njëherë drejt në sy...
Lamtumirës po i afrohet
Qasti i fundit i së vërtetës
Kisha dashur në atë moment
T'i them lamtumirë edhe jetës
Kurrë se kam menduar
Këtë çast të rëndë e tragjik
Kurrë s'do të kisha besuar
Se ty të kam vërtet armik
Pasi që nuk më dashurove
Përse më plagose
Me shigjetat e dashurisë
Përse ma more gëzimin
Përse m'i ndalove
Ëndrrat e rinis
Askush në këtë botë
Mos përfitoft
Kesi fati të zi
Ndërsa ti u përvlofsh
Me tjetren dashuri
Nuk do të ketë më fjalë
Që shpirtin tim
Të ma ngushlloj
Më mirë tashë të vdes
Se sa akoma
Të jetoj.!

Larg jemi sa larg
Një kohë në mes na ndan
Vijat e fytyrës sate s'i qartësoj në kujtesë
Njerëzit që i duam s'i parafytyrojmë dot
Bëj të të shkruaj letra dashurie
Por fjalët mikluese më mungojnë
Sikur çdogjë më duket kot
Bën të ftohtë
Të veshura fjalët trashë me petkun e ashpër
Si dimri që futet pabesisht nën palltë
Të ndjej çmendurisht të ndjej
Fjala " të ndjej" nuk më mjafton
Sa borxh u kam ngelur fjalëve plaka e të harruara
Andaj kur më duhen nuk i gjej, t'u ngjes flatra
Te ti t'i nis
S'di
Ka kohë që nuk shkruaj letra dashurie tani

Më erdhe qetësisht,
pa trembur heshtje.
pa bërë zhurmë.
Ishe ëndërra ime e bukur
që vetëm një herë e ëndërrova,
ëndërra ime e shkurtër!
Pastaj ti mbarove,
gjumin ma prishe,
shkove dhe ike...
ashtu sikur që erdhe edhe në heshtje,
pa trembur njeri,
pa trembur heshtje.
Gjithçka tëndën more me vete,
vetëm kujtimin dhe mallin ma le mu,
erdhe dhe ike përsëri,
pa asnjë fjalë apo shpjegim,
më le ashtu në heshtje sikur të shkretë me lotë në sy!
Sikur të kthehesh edhe një herë ashtu në heshtje,
oh sa do të du...?!

Ishte nata jonë e fundit ,
kur më the se më s'të dua,
prita se do të rridhnin lotët,
por s'pat lotë në faqet tua,
dhe s'të erdhi keq për mua.
Ishte natë dhe shiu binte ,
shumë n'gadalë dy fjalë i fole,
me dy fjalë ti ma vrave zemrën
dhe shpejt ike u largove,
krejt çka pata ti m'i more.
Sikur njëherë të flisja,
s'dua më asgjë tjetër prej kësaj bote,
sikur veç të më kuptoje,
sa më mungon buza jote,
që s'po mund ta puthi sonte...!?

Nga cili kënd ta shoh dashurinë
më thuaj vetë, nga cili kënd
të gjej përsëri melodinë e humbur?
E heshtur para zemrave që vuajnë
unë shkak pa dashur, në atë trishtim
përcjelle në të lodhurat ëndërra e shpresa të largësisë?!
Sot, kërkoj dhe njëherë të mbështes gishtërinjtë
deri në dhembjet e dërguara kohore tek shpirti i bukur i dashurisë...
Këndova heshtur me varg për ty këndova
sepse zëri mekur nga erëra të çmendura na humbi shpesh ndjesitë
këtë këngë të nxjerrë pa dashur tani
të jem për ty dhembje e lotë i ngrirë si gur i padrejtësisë
U lodhe e di ....por unë jo!
Kurrë nuk do të lodhësha sikur edhe një notë melodie ta sillja
në vallzimin tonë që zgjodhëm në kohë!

Mos më thuaj të dua
veq më duaj
dashuria nuk do fjalë...
me të mos luaj
Mos më ndiç prapa
kur dua të iki
çëndro dhe pritë
mbase mund të të kthehem një ditë...
Mos më kërko kur mungoj
pranë më ndiej
beso do të kthehem ndonjeherë...
Mos u mundo të më mbashë
kur kerkoj pak liri
do fluturoj pak e lirtë
dhe prapë tek ti do të vij
me ty do të çëndroj gjithnji.

Kur të vie dita e fundit për mua
Dua të vdes në duart tua,
Kur t'më shiqosh të vdekur
Mos qaj bëre zemrën hekur.
Kur t'më lëshosh në varr,
Kujto takimin tonë të parë,
Kur të më mbulosh më dhe,
Mendo se sa u deshtëm ne´,
Kur t'më lësh të vetmuar,
Në varr të ftohet e në errësirë
Oh të lutem më harro mua,
Se me tjetrën do ta kesh më mirë...

Edhe sonte ëndrra s'më la në gjumë
edhe pse kjo ëndërr desha të zgjas shumë...
hënën e zënë retë e se shoh me sy,
kjo natë, kjo natë më frikson pa ty,
jemi larg, jemi larg ne dy......


Kjo natë, kjo natë, pa ty më frikson,
më mungon, më mungon....
ëndrra s'më mjafton,
po kalonë kjo natë e s'të shoh ty,
oh jemi larg, shumë larg ne dy.....

ne mesnaten time
nje zjarr i bukur je
une drejt teje shtri duart
si femije
qe zjarrin nuk e njeh

nese e le se sme doje
te uroj te duash nej tjeter
nese me le se u talle me mua
te mallkoj per tere jeten
nese me le se u tregove i sinqerte
te mundofshin ato qe vijne pas meje
por nese me le pa asnje shkak
zemra mos te gjette kurre rehat

te thashe te dua por sme besove
te thash per ty jap jeten
ti me mallkove
te thash pa ty sjetoj dot
me the sma ndjen ne bot
u te hengert mortja ishalla
pse per ty une do qaj kot

me lejo te jem dicka e jotja
ndoshta nje vale oqeanike ne syte e ty
packa se ato jane dallge te tmerrshme
une mbytem ne to
e mbetem perjetesisht aty

shume kohe kishim pa u pare
e zemrat tona ishin mbushur me mall
kur erdhi koha qe ne u takuam
pika loti nga syt zbarkuan
nje puthje te lehte me dhe asaj nate
dhe lotet rrodhen pa faj neper faqe
ishin lot malli, lot dashurie
qe per vite me radhe
priten nje cast te vetem lumturie

nuk ka fjale te te them te dua
po te ishe afer do flija ne buzet e tua
do prehesha mbi trupin tend
do shihja me syte e tu
do ishe mbulesa ime ne netet e ftohta
engjelli im ne netet e vetmuara
gjithcka do ishe
gjithcka je per mua
ahhhh qe skam fjale te te them se sa te dua per zemren time

DUA TRUPIN TEND TA PREK TA LEDHATOJ
DUA BUZEN TENDE TA PUTH TA SHIJOJ
DUA SYTE E TU NE CDO CAST TI SHOH
DUA FRYMEN TENDE SE AJO MUA ME NGROH

te pashe ne enderr i dashur
me lot qe dalin nga syte
u afrova ngadale ti fshija
por ti u largove nga une
nje klithme ne shpirt ndjeva
e zemra dhembi fort
hapa syt i dashur
pashe veten te mbuluar ne lot
te dua o jete thirra me shpirt
dhe u struka e vetmuar perseri ne shtratin tim

Sikur nje pik shi te perfaqesonte dashurin time ndaj teje..
dhe sikur ti te me pyesje se sa shum te dua?!…
Me beso se vetem shi do te binte.

Prit prit, mos bjer ne gjum,
Se dua te them te dua shum,
Naten e mir e gjum te embel,
Me jep nje puthje e me shih ne enderr.

Perse sonte edhe yjet nuk shkelqejn?
A thua edhe ato mungesen tende e ndjejn.
Te lutem mendo pak ne mua, dhe ne zemren
tende ruaje nje vend per mua. TE DUA

Të dua, për ty vuaj!
Të dua, për ty shkruaj!
Të dua, për ty ëndëroj!
Deri në vdekje ty s’të harroj!

***
Një ditë Zoti po mendonte,
diqka zemrës time ti dhuronte..
te gjith engjujt rreth vetës mblodhi
dhe për zemrën time vetëm ty të zgjodhi.

***
Ti fali syt, nëse ti i shikon!
Ti fali duart, nëse ti i shtërngon!
Ta fali shpirtin, nëse ti më përqafon!
Ta fali zemrën, nëse ti më don!

***
Në mes të natës po kërkoj dritë..?
Në mes të borës po kërkoj ngrohtësi..?
Në mes të dimrit po kërkoj veren..?
Në mes të zemrës tënde s’mund ta gjej vetën..?

***
Te puth buzen qe te flejsh embel,
Te puth syrin qe te shofish enderr,
Te puth faqen qe te ndjehesh mir,
Me 1000 puthje te them naten e mir.

***
Si ndihesh sonte kur afer sme ke?
Si te kalon nata kur mua sme sheh?
Si te rin qeta buzet e tua?
Si te shkon kjo jetti zemer pa mua?

***

O bilbil I bukur shko ku te them un,
Nese e gjen ne gjum puthe nje her nga un,
Nese e gjen te zgjuar thuj,
Se ende nuk e kom harruar……?

***

Qme duhen syt
kur nuk shihemi?
Qme duhen kembet
kur nuk takohemi?
Qme duhen krahet
kur nuk perqafohemi?
Qme duhet zemra kur
nuk dashurohemi ???

***

Pash nje lule dhe mendova: erdhi pranvera…
Pash shiun dhe mendova: Dikush atje lart po qan…
Pash trishtimin ne syte e nje femije dhe mendova: Ndoshta ka nevoje per ngrohtesi…
Dhe me vone te pash ty dhe ne fund e kuptova se kam akoma nje arsye per te jetuar.

Ike diku larg me tënden deshir me harrove mua , e nuk me the lamtumir .
Më kujtoet ajo dit kur e dham besen te betuar ne te dy , zbashku ta kalojmë jeten .

Rreshti i shkruar aspak smë trazon , sepse zemra ime pergjithmon te don , shih si shkon rinia kot vetëm në vaj e lot vetëm nje gje e mendoj te vdes apo te jetoj .

Nje her gabova se te dashurva , ne duart e tua krejt sishte u leshova ,
Por tani eshet vone kaloi çdo gje vuajtjet dhe gzimet nuk kthehen me !
Shum kam vuajtur dhe shum do te vuaj prej kur me the se ker e kam merituar ,
Ne zemren time ësht vulosur nje emer , vetem ty e dashur te mbaj ne zemer ,
Të kam lypur shum , ndër uje e hënë por nuk te gjeta se ishe e nxenë,
Nuk e di pse , smë thua mirdita apo lamtumir të pengon dikush apo ske dëshir ,
Tani ti nuk mundesh te ecësh krenar , sepse shumica e din se ti je tradhëtare ,
Mirpo këto per mua nuk jan azgje teper ne qoft se je mësuar mos tradheto dikend tjeter,

Pse nuk me beson se je thell me mua ,
pse nuk i shiqon keto syt e mi qe per ty lotojnsi ndonje femi ,
pse ti nuk i pyet keto buzet e mia qe jan shkrumuar nga dashuria ,
pse ti nuk e dgjon zerin tim te gjor qe rrahjet e saja te shejta tingullojn si ora ,
pse ti nuk e pyet trupin tim qee eshet terthar qe nga ai filim i takimit ,
pa ty me nuk gjej shpetim mbi tok perveç te jem me ty .

Nuk di a me beson,
dhe a me don por me thuaj te verteten pse po me harron ,
thuaj te verteten sa te duash ,
sepse jam ne gjendje per kete te ma thuash ,
mos vuaj per nje djal te mjere qe ne jeten e tij nuk pati pranëver ,
por krenar vdiq dhe krenar jetoi vajzen qe e deshti gjer ne vdekje se harroi .